පසුගිය දිනක මූණු පොතේ
සුදේශ් කරුණාතිලක මහතා පළකල ඡායා රූපයක් සම්බන්දයෙන් ගොඩනැගුණු සංවාදයක් නිසා මේ ප්‍රශ්නය ගැන කථා කරන්නට සිතක් පහල විය.පහත් ඇති ඡායා රූපය පිළිබඳ අවධානය යොමු කරන්න....
මෙම ඡායා රූපයේ සිටින්නේ මීට වසර තිහකට පමණ පෙර විදේශිය යුවලකට හදාවඩා ගන්නට දුන් තම දියණිය නැවත තම මව සොයා පැමිණි අවස්ථාවකි බොහෝ දෙනෙක්ට මෙය සංවේදී අවස්ථාවක් වෙන්නටත් පුළුවන් නමුත් ..... මෙවන් දෑ සිදුවීමට හේතුව කුමක්දැයි වීමසීම අපගේ යුතුකමකි ඒ මෙවන් දෑ ඉදිරියට සිදු නොවීම පිණිසය.... බොහෝ දෙනෙකු ලාංකේය දරුවන් පිටරටිටුන්ට විකිණිම පිළිබඳ මුනිවත රකිති එසේම සමහරුන් සමාජය පිට වැරුද්ද පැටවීමට උත්සාහ කරති එසේම තමත් සමහරුන් පිරිමියා වැරදි යැයි අඟිල්ල දිගුකරති එසේම තවත් සමහරුන් ගැහැණියගේ දුර්වල කම ගැන කියති....තම දරුවන් මුදලට විකිණිම පිළිබඳ සම්පුර්ණ වගකීම බාරගත යුත්තේ තම දෙමාපියන්ය..
තමන්ගේ දරුවන් පිරරට්ටුන්ට විකුණා තම හිත හදාගන්නට හැකි නම් ඒ අම්මාගේ දරුසෙනෙහස් කොතනද? දුප්පත් කම වැනි සාධක මත තම දරුවන්ට ඉදිරියේදී සැප විදීමට යැයි යහපත් චේතනාවෙන් මේ අම්මාවරුන් තම දරුවන් මුදලට විකුනනවාද? හදාගන්නට දෙන මිනිසුන් දරුවාට හොඳින් සලකාවි යැයි අනුමාන කිරීමට හැකිද ?
මතු සම්බන්ඳයි....
